CEHENNEME ÖVGÜ
Gündüz Vassaf’ın kitabını karıştırıyorum bu aralar (“Cehenneme Övgü”, Çev: Ömer Marda-Zehra Gencosman, İstanbul: Ayrıntı Yayınları, 1992). Beğendiğim iki yeri yazayım dedim:
“Sosyal sınıfların katı kuralları ancak gece bozulur. İşçiler burjuvaların sokaklarında dolanırlar. Burjuvalar, işçi kesimindeki lokantalara giderler, fahişeler, papazlar, öğrenciler, askerler, ev kadınları, doktorlar ve yabancılar, hepsi aynı sokakta gezinirler, bakınırlar, düşünürler, birbirleriyle konuşurlar, hatta belki de sonunda ‘aşk yaparlar.’ ” (s. 19)
Gündüz Vassaf’ın kitabını karıştırıyorum bu aralar (“Cehenneme Övgü”, Çev: Ömer Marda-Zehra Gencosman, İstanbul: Ayrıntı Yayınları, 1992). Beğendiğim iki yeri yazayım dedim:
“Sosyal sınıfların katı kuralları ancak gece bozulur. İşçiler burjuvaların sokaklarında dolanırlar. Burjuvalar, işçi kesimindeki lokantalara giderler, fahişeler, papazlar, öğrenciler, askerler, ev kadınları, doktorlar ve yabancılar, hepsi aynı sokakta gezinirler, bakınırlar, düşünürler, birbirleriyle konuşurlar, hatta belki de sonunda ‘aşk yaparlar.’ ” (s. 19)
“Cennete giriş başkalarının yargılarına bağlıdır. Bu, yargılayanların ve yargılananların, yönetenlerin ve yönetilenlerin hiyerarşik düzenini ifade eder. Öte yandan, kişi ile cehennem arasında kimse yoktur. Gözüne girmeye çalışacağımız, (kendimiz de dahil) yalan söyleyeceğimiz, lütuf isteyeceğimiz ya da adakta bulunacağımız hiç kimse yoktur arada. Bağımsız bir kişi, kendisine cennette ayrılacak bir yere tenezzül etmez. İnsanın yargılanmayı reddetmesi, onun kibirli biri olduğu anlamına gelmez. Asıl yargılanmak kibirliliktir. Cehennem ancak yargılayanlar ve yargılanmayı kabul edenler için kötüdür. Cennetin ve onu yasallaştıranların tersine, cehennem özgür ruhun meskenidir.” (s. 27-8)Not: Resimler Milton’ın “Paradise Lost” adlı kitabını resimleyen Fransız ressam Gustave Dore’a ait. İlk resimde şeytan yeryüzüne iniyor. İkincisinde ise yeni bir direniş için düşmüş meleklere cehennemde cesaret veriyor.
2 comments:
Resimleri biliyorum! Uzun zamandir görmüyordum. Hatta bir ara gravür esinli resimler cizdigimde epey faydalaniyordum...
Neyse.. Diyecegim, bu kitaba dair epey yorum okuyorum bu bloglarda ve merak etmemek elde degil. Türkiye´ye gidince kesin almak isterim.
Düsünceli blog,
Selamlar
Dore’un resimlerini ilk defa Dante’nin İlahi Komedya’sında görmüştüm. Sırf o yüzden kitap bende olmasına rağmen, gidip resimlerin olduğu özel baskısını aldım. Keşke bu resimleri poster olarak bulabilecek bir yer olsa burada. Zamanında ben de biraz resimle ilgileniyordum, ama sonra başka işlere dalınca kaldı.
Gündüz’ün kitabın aslı İngilizce: “Prisoners of Ourselves: Essays on the Psychology of Totalitarism in Everyday Life”. Bir de bu kitabın devamı olan şu var: “Cennetin Dibi: Modern Zamanlarda Eğlencelik Hayat”. Her iki kitap da İletişim Yayınları’ndan çıktı. Ben en çok ilkini beğeniyorum.
Post a Comment