Bliyaal

NAZİLERE SARIKLI DESTEK

İnternette dolaşırken sarıklı-sakallı bir adamın Nazi selamı verdiği eski bir resme denk geldim. “Allah hayıra çıkarsın,” diyerek adamın kim olduğuna baktım. Meğersem, zamanında Kudüs müftüsü olan Muhammed Emin El-Hüseyni (Mohammad Amin al-Husayni) imiş. En derli bilgi Wikipedia’dadır diyerekten bir de oraya baktım. Gayet ilginç şeyler yazıyordu. Kısaca aktarayım:

Emin amcam 1895 yılında Kudüs’te doğmuş. El-Ezher Üniversitesi’nde İslâm hukuku okumuş. 1914’de, I. Dünya Savaşı başladığında Osmanlı ordusunda topçu subayı olarak görev yapmış. Anti-semitist olan hoca efendi bir Arap milliyetçisiymiş ve Filistin’de bir İsrail devletinin kurulmasını engellemeye çalışıyormuş. Bu nedenle II. Dünya Savaşı sırasında Nazilerle işbirliği yapmış ve Waffen-SS adlı bir birlik için Müslüman askerler toplamış.

Muhammed hocanın bir-iki vukuatını aktarayım:

Kızıl Haç zamanında bir teklifte bulunarak, Alman esirler karşılığında Polonya’dan Theresienstadt toplama kampına gönderilen 5000 Yahudi çocuğun serbest bırakılmasını istemiş. Ancak hoca efendi, Nihai Çözüm’ün baş uygulayıcısı Heinrich Himmler ile birlikte doğrudan olaya müdahale ederek esir değişimini engellemiş.

Müftünün örgütlediği sabotajlar arasında, Tel Aviv’e yapılacak olan bir kimyasal saldırı da varmış. Şehrin su sitemine toksin dökmek üzere beş paraşütçü gönderilmiş. Adamlar Eriha şehri yakınlarındaki bir mağarada polis tarafından yakalanmış. Şehrin polis müdürü şöyle bir açıklama yapmış: “Laboratuar raporuna göre, her konteynır 25.000 kişiyi öldürecek miktarda zehir içeriyor ve en az 10 konteynır vardı.”

Emin hoca 1941 yılında Almanya’ya giderek dışişleri bakanı Ribbentrop ve Hitler ile görüşmüş. Hatta Yahudi soykırımının baş mimarı Adolf Eichmann ile de birkaç defa görüşmüş. Anılarında şöyle yazmış hoca:

“Almanya ile işbirliğimizin temel koşulu, Filistin’de ve Arap dünyasında kalan son Yahudilerin her birinin kökünü kazımak için bedava yardım almaktı. Yahudi sorununu, hem ulusal ve ırksal amaçlarımıza uygun bir yoldan, hem de kendi Yahudileri ile başa çıkarken Almanya tarafından bulunan bilimsel yöntemlere göre çözmemize imkân veren belirgin bir sorumluluğu Hitler’den istedim. Aldığım yanıt şuydu: ‘Yahudiler sizindir.’ ”

1944’de Berlin Radyo’sunda yaptığı bir konuşmada ise şunları söylemiş:

“Araplar, tek bir vücut olarak ayağa kalkın ve kutsal haklarınız için savaşın. Yahudileri gördüğünüz her yerde öldürün. Böylesi hem Tanrıyı, hem tarihi, hem de dini memnun eder; şerefinizi korur. Tanrı sizinledir.”

SS’lerin başı Himmler de 2 Kasım 1943’te müftüye şöyle bir telgraf çekmiş:

“Başlangıcından beri, Büyük Almanya’daki Nasyonal Sosyalist hareketin bayrağında yeryüzündeki Musevi halkına karşı savaş yazılmıştı. Bu nedenle bu hareket özgürlük dostu Arapların, özellikle de Filistin’de olanların, Yahudi işgalcilere karşı yürüttüğü savaşı özel bir sempati ile izliyordu. Bu düşmanın ve ona karşı olan ortak mücadelenin tanınmasında, Nasyonal Sosyalist Büyük Almanya ile tüm dünyadaki özgürlük dostu Müslümanların arasında mevcut olan doğal ittifakın sağlam temelleri bulunuyor. Bu ruh içerisinde, iğrenç Balfour Deklarasyonu’nun bu yıldönümünde, mücadelenizin nihai zafere dek başarılı bir şekilde sürdürülmesi için size en içten selamlarımı ve dileklerimi gönderiyorum. Reichsfuehrer S.S. Heinrich Himmler”

Bizim müftü savaşın sonuna kadar Nazi Almanya’sı adına Araplar arasında bir propagandacı olarak çalışmış ve Alman silahlı kuvvetleri için Arap ve Müslüman gönüllüler toplamış. Savaştan sonra ilk önce İsviçre’ye gitmiş, orada alıkonulmuş ve Fransa’da ev hapsine alınmış. Ancak buradan kaçarak Mısır’a sığınmış. 1948’de Arap-İsrail savaşını desteklenmiş. Hatta şöyle dediği rivayet ediliyormuş: “Müslüman kardeşlerim, kutsal savaş ilân ediyorum! Yahudileri öldürün! Onların hepsini öldürün!” 1974’de Beyrut’ta sonsuzluğa intikal etmiş.

Bu müftü dini fanatikliğin nerelere kadar gidebileceğini çok güzel gösteriyor. Acaba müftü efendi Nazi selamı verirken ya da ölüm çağrısı yaparken, şimdilerde bizim dincilerin pek sevdiği “İslâmi hoşgörü” diye bir şeyin olup olmadığını hiç düşünmüş müdür? Bu türden olaylara hep “Böyle şeyler dinde yoktur,” diyerek karşı çıkan birtakım tipler var. Eh, o zaman, dört halifeden üçünü öldüren kimlerdi? Ya da peygamberin torununu Kerbela’da öldürüp başını kesen, sonra da etrafta gezdiren? Kuzey Irak’ta Türk şoförlerini tekbir getirerek boğazlayan? Sivas’ta otel yakan? Malatya’da boğaz kesen? Eğer Kuran ayetlerinin din adına adam öldürmenin meşrulaştırılması için kullanılmasına izin veriyorsa, bunun suçlusu kimdir?